തിരുശേഷിപ്പുകള്‍ -- ഏഴാച്ചേരി രാമചന്ദ്രന്‍ ( കവിത )

ഗ്രാമത്തിലിപ്പോള്‍ ചുരുള്‍മുടിക്കാരിയാം

പാവം ശതാവരിയില്ല; വയല്‍പ്പാട്ടു

മൂളുന്ന താളിക്കടവില്ല, കുന്നിന്‍റെ 

നാഭിച്ചുഴി വിട്ടു താഴേയ്ക്കൊഴുകുന്ന

നീരൊഴുക്കിന്‍ നിറം നീലക്കറുപ്പല്ല

കുന്തളം കോതുന്ന പൂക്കൈതയുമില്ല

കണ്ണീര്‍ക്കവിതയുമില്ല.

2

ഒത്തിരിയാണ്ടുകള്‍ പിന്നിട്ടു തന്‍പ്രിയ

മക്കളെത്തേടിയിറങ്ങിയ പാപിയാം

വൃദ്ധന്‍റെ നൊമ്പരം പള്ളിമുറ്റത്തുള്ള

വൃക്ഷത്തലപ്പത്തുപൂവി, ട്ടതില്‍ച്ചെന്നു

മുത്തുന്ന നഗ്നസുഗന്ധിയാം കാറ്റിന്‍റെ

സ്വപ്നാടനങ്ങളും കെട്ടു.

3

മാറാത്തതായൊന്നു മാത്രം, മനസ്സിന്‍റെ

താളം തളച്ചിട്ട ചങ്ങലയില്‍ക്കിട-

ന്നാരെയോ തേടു, മശാന്തമാം ഭ്രാന്തിന്‍റെ

തീയലകള്‍ വച്ചുനീട്ടിച്ചിലയ്ക്കുന്ന

പേരില്ലാപ്പക്ഷിയും പക്ഷിച്ചിറകിലെ

പാതിരാക്കാമവും മാത്രം.

4

വൃശ്ചിക സന്ധ്യ വ്രതശുദ്ധി പോരെന്നു

മക്കളാം ശീതങ്ങളോടു പിണങ്ങുന്നു;

സത്യവാക്കാകും കിനാക്കള്‍ നിഷാദന്‍റെ

പുത്രരോടന്ന മിരന്നു തൊടികളില്‍

ചുറ്റും ദയനീയതയെ വരയ്ക്കുന്നു

നിദ്രാരഹിതയാം രാത്രി.

5

ഗ്രാമത്തില്‍ നിന്നും പുകയും മണങ്ങളും

നാടുകടത്തപ്പെടുന്നു; നരവീണ

കാമുകിമാരുടെ കണ്ണില്‍ കപാലിയാം

തേവരേത്തേടും തിരുവാതിരയുമി-

ല്ലാകെയസ്വസ്ഥത മാത്രം; ഇതിന്‍റെ പേ-

രാകുമോ സച്ചിദാനന്ദം.