ജയചന്ദ്രന് തോന്നയ്ക്കല്
പാലാരിവട്ടം പാലം,
നിന്നെ ഞാന് സ്നേഹിക്കുന്നു.
തെരക്കിന് തലയ്ക്കു മോളില്ക്കൂടി
എത്രവട്ടം നീയെന്നെ,യെടു-
ത്തപ്പുറത്താക്കിത്തന്നൂ!
എന്റെ കൃത്യനിഷ്ഠയെ, യെന്റെ റേഷനെ,
യെന്റെ കുടിവെള്ളത്തിന് നീണ്ട
ക്യൂവിലെ സ്ഥാനത്തെയും
പാലാരിവട്ടം പാലം നീയെത്ര-
വട്ടം കാത്തു!
എന്റെ സ്നേഹത്തിന് പരി-
രക്ഷയില് കുടുംബത്തില്
നീളുമാڇച്ചേട്ടാڈ വിളിത്തെന്നലില്
ڇവരൂ മക്കളേڈയെന്ന വാര്ദ്ധക്യത്തില്
ڇവന്നെന്റെയച്ഛന്വന്നെڈന്നുത്സാഹ-
മൂഞ്ഞാല് വിട്ടു തുള്ളുമാവാത്സല്യത്തില്
എന്നുമെന് പ്രിയപ്പെട്ടോള്
പാലാരിവട്ടം പാലം, നിന്നുപകാരം!
കാര്യബഹുല പ്രയോജന സുന്ദര-
കാണ്ഡം ഭദ്രേ!
എന്തു ഹാ! പറ്റീ പ്രിയേ, നിന്നുടല്
തകര്ന്നീടാന്? കരുത്തു ചോര്ന്നീടുവാന്
ഹൃദയം പൂര്ണോജ്ജ്വലം?
നിന് ദയാവായ്പിന് നിത്യ-
സേവനദാനത്താലേ
അലറും നഗരത്തിന്നന്ധത
വെട്ടം കണ്ടു!
ആരു ഹാ! ചതിച്ചു നിന് കരുത്തു
ചോര്ത്തീ ചൊല്ലൂ?
എന് ജന്മദാതാക്കളാം കാരണവന്മാരത്രേ
കാരണക്കാരെന്നാണോ
നീ മൗനം ഭഞ്ജിക്കുന്നൂ?
സഹിക്കാം ജനാധി-
പത്യത്തിന് നെറികേട്...
സഹിക്കാത ത്രേയന്യ
പാലങ്ങള് കുലുങ്ങുന്നു.
ദുരൂഹം കുലുക്കുന്ന കൊള്ളക്കാ-
രാരെന്നത്രേ
ഭൂമിയിലിറങ്ങിയാ ചിത്ര-
ഗുപ്തന് ഹാ തിരക്കുന്നൂ!
തന്തലവീശിക്കോളൂ
നെറികെട്ടോരേ നിങ്ങള്
പലരുണ്ടിവിടത്തില്
ദൈവത്തിന് പ്രിയപ്പെട്ടോര്!
No comments:
Post a Comment